Λουκέτο στη Χαλυβουργική – Χρωστά 400 εκατ στις τράπεζες, 31,8 στη ΔΕΗ

Χθες το βράδυ, ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα ο επιτηρητής του διαχειριστή του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας ΑΔΜΗΕ, βρέθηκε στην Ελευσίνα στις εγκαταστάσεις της Χαλυβουργικής και έκλεισε το διακόπτη με τον οποίο μέχρι χθες ηλεκτροδοτείτο η ιστορική βιομηχανία, η οποία χρωστά 31,8 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ ενώ οι υποχρεώσεις προς τράπεζες φτάνουν τα 400 εκατ!

Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας Κ. Αγγελόπουλος στην Καθημερινή την Κυριακή, ουσιαστικά προανήγγειλε το κλείσιμο της βιομηχανίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι χωρίς να χτίζονται σπίτια και να γίνονται έργα δεν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα Χαλυβουργία. 

Ο κ. Αγγελόπουλος πάντως στην ίδια συνέντευξη άφησε να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν και ότι θα αναζητηθούν άλλες λύσεις για την αξιοποίηση της εγκατάστασης της ιστορικής βιομηχανίας, στην οποία επενδύθηκαν μόλις το 2003 περί τα 300 εκατ. ευρώ, χωρίς ωστόσο οι προσδοκίες για μια νέα άνθιση της Χαλυβουργικής,  να επιβεβαιωθούν.

Σε αυτό συνετέλεσαν μεταξύ άλλων, δομικά προβλήματα της εγχώριας αγοράς, όπως το υψηλό κόστος ενέργειας και το υψηλό μισθολογικό κόστος σε σύγκριση με άλλους ανταγωνιστές παραγωγούς χάλυβα. Πάντως, όπως επισήμανε ο κ. Αγγελόπουλος στην Καθημερινή, τα προβλήματα του κλάδου του χάλυβα είναι πανευρωπαϊκά και ακόμη και κολοσσοί του κλάδου όπως ο Ινδός Μιτάλ αναγκάστηκαν να κλείσουν εργοστάσια στη Γηραιά Ήπειρο.

Σοβαρό ρόλο στο λουκέτο, πέρα από τα χρέη, έπαιξε η  ενδοοικογενειακή διαμάχη μεταξύ του ιδιοκτήτη της Χαλυβουργικής Κ. Αγγελόπουλου και των δύο υιών του, που έκλεισε οριστικά την κάνουλα των κεφαλαιακών ενέσεων που συντηρούσαν στην εντατική τη βιομηχανία που στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 έχτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα.

170 εργαζομένοι μένουν στο δρόμο. Τα τελευταία τρία χρόνια απασχολούνταν εκ περιτροπής στη συντήρηση του εργοστασίου.

Η ιστορία της οικογένειας Αγγελόπουλου
Η ιστορία της οικογένειας Αγγελόπουλου ξεκινάει το 1925 όταν ο Θεόδωρος Α. Αγγελόπουλος με τους γιους του Δημήτρη, Παναγιώτη και Γιάννη ξεκινούν την εμπορία ειδών σιδήρου. Το 1932 ιδρύονται στην οδό Πειραιώς τα Ελληνικά Συρματουργεία αλλά οι δραστηριότητες θα σταματήσουν λόγω του πολέμου.Το 1951 θα γίνει η μεταφορά στην Ελευσίνα όπου μέσα από συνεχείς επενδύσεις θα πρωταγωνιστήσει επόμενες δεκαετίες η Χαλυβουργική. Η τελευταία μεγάλη επένδυση πραγματοποιήθηκε την περασμένη δεκαετία (2003 – 2007) και ξεπέρασε τα 150 εκατ. ευρώ.