1) Φόβοι μαζικής εξόδου επιχειρήσεων λόγω αριστεράς…
Η απάντηση της διοίκησης της Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης (S&B) στην ερώτηση της στήλης, σε συνέντευξη τύπου, πως εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει την έδρα εκτός Ελλάδος, για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία.
Ο ίδιος γνωρίζω από off the record συζητήσεις, τουλάχιστον μια ντουζίνα άλλες επιχειρήσεις που έχουν συζητήσει, βλέπουν θετικά ή αθόρυβα βρίσκονται στο στάδιο της υλοποίησης παρόμοιων αποφάσεων…
Είναι στραβός όποιος δεν βλέπει πως οι επιχειρήσεις που δεν έχουν δραστηριότητες στο εξωτερικό εξετάζουν το ενδεχόμενο να βάλουν λουκέτο στους επόμενους δώδεκα μήνες και αυτές που έχουν δραστηριότητες στο εξωτερικό ήδη έχουν σταματήσει να κάνουν οποιαδήποτε επένδυση εδώ, ενώ συνεχίζουν να επενδύουν στο εξωτερικό…
Με απλά λόγια αυτό μαρτυρά, εν εξελίξει σχέδιο εξόδου από την Ελλάδα.
Εκτός από την σοβιετικού τύπου γραφειοκρατία και διαφθορά, τις έκτακτες εισφορές υπέρ των πελατειακών στρατών, οι επιχειρήσεις που έχουν διεθνείς δραστηριότητες αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία των πελατών στο εξωτερικό σε οτιδήποτε έχει σχέση και καταγωγή ελληνική.
«Θα είχαμε διπλάσια συμβόλαια στο εξωτερικό, αν δεν λέγαμε πως είμαστε ελληνική εταιρεία…» μου έλεγε τις προάλλες στέλεχος εγχώριας τεχνολογικής εταιρείας.
Επιπλέον, άλλος ένας λόγος είναι τα υψηλά ποσοστά που εμφάνιζε μέχρι πρόσφατα στις δημοσκοπήσεις η αριστερά εκείνη που πιστεύει στην κρατικοποίηση των μεγάλων επιχειρήσεων.
Οι ευθύνες
Αποτελεί μεγάλη συζήτηση για το ποιος ευθύνεται για την αρνητική φόρτιση που περιβάλλει οτιδήποτε, έχει ελληνική ρίζα.
Σίγουρα είναι και η ευθύνη των ψηφοφόρων που πήγαιναν στην κάλπη με μόνο κριτήριο το διορισμό ή κάποιο παράνομο προνοιακό επίδομα. Σίγουρα είναι και η παρασιτική αντίληψη για το συνδικαλισμό που διοικεί κρατικές εταιρείες και το σοσιαλισμό με δανεικά.
Σίγουρα είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών για τον οποίο κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει κάποτε. Όπως πρέπει να λογοδοτήσει ο εμπνευστής της προσωπικής συνέντευξης προκειμένου να παρακαμφθεί και το τελευταίο φύλλο συκής του πελατειακού κράτους, το ΑΣΕΠ.
Το τελευταίο στάδιο…
Οι επιχειρήσεις που σχεδιάζουν ή απλά σκέπτονται τώρα να αποχωρήσουν από την Ελλάδα αποτελούν την διάλυση και του τελευταίου υπολείμματος παραγωγικού ιστού της χώρας.
Η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας που δημιουργήθηκε μεταπολεμικά, ξεκίνησε με τις εθνικοποιήσεις στα πλαίσια της σοσιαλμανίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή με την αυγή της μεταπολίτευσης και συστηματικοποιήθηκε επί Ανδρέα Παπανδρέου.
Κάθε ιστορικός κύκλος χαρακτηρίζεται από κάποια συμβολικά γεγονότα τα οποία χαρακτηρίζουν το ύφος ολόκληρης της περιόδου.
Η περίοδος συστηματοποίησης της διάλυσης της ελληνικής οικονομίας χαρακτηρίζεται από τα γεγονότα των καταλήψεων στην ΝΑΜΚΟ και την Pirelli.
Η ΝΑΜΚΟ κατασκεύαζε τα αυτοκίνητα Pony και έβαλε λουκέτο την περίοδο της έλευσης του Παπανδρεϊκού και Τσοχατζοπουλικού σοσιαλισμού στην Ελλάδα.
Η Pirelli δέκα χρόνια αργότερα περίπου, όταν κόμματα και συνδικάτα απάντησαν με απεργίες και καταλήψεις στην απόφαση της διοίκησης να μειώσει κατά 10% το προσωπικό. Μέχρι τότε το 80% των ελαστικών που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα κατασκευάζονταν εδώ και υπήρχαν και εξαγωγές… Μετά και το κλείσιμο της Goodyear όλα ήταν εισαγόμενα.
Για το τέλος του τέλους της ελληνικής βιομηχανίας το συμβολικό λουκέτο είναι η κατάληψη της Ελληνικής Χαλυβουργίας εδώ και μήνες. Συμβολική δεν μπορεί να είναι επίσης και η ταύτιση της αλληλεγγύης μεταξύ κομμουνιστών- αριστεριστών που καθοδηγούν την απεργία και της Χρυσής Αυγής που την στηρίζει με την υλική της αλληλεγγύη.
Τι σημασία έχει αν οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν πως έχουν καπελωθεί, τα κομματοκρατούμενα συνδικάτα τους τρομοκρατούν και τους υποχρεώνουν σε δηλώσεις μετάνοιας… Βλέπε: Κλείνουν επιχειρήσεις για να πάρουν ψήφους…
Αυτό που συμβαίνει, έχει να κάνει με την αδυναμία του πελατειακού συστήματος να καταλάβει γρήγορα πως η ευημερία με δανεικά τελείωσε και να βοηθήσει στη γρήγορη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που θα μειώσουν την ένταση της πρόσκρουσης της πτώσης.
Έχει να κάνει με την αδυναμία του κράτους λόγω διάλυσης και ενοχής να επιβάλει το νόμο.
Έχει να κάνει με την εκμετάλλευση της οργής και της σύγχυσης της κοινής γνώμης από περιθωριακές μειοψηφίες οι οποίες θέλουν να συστήσουν στην Ελλάδα αυτό που απέτυχε παταγωδώς στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου και τη Βουλγαρία του Ζίβκωφ.
Όσο δεν προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις όχι μόνο δεν πρόκειται να έρθουν ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, αλλά θα φύγουν και τα τελευταία δείγματα που έχουν απομείνει ενεργά και υγιή.
Μετά θα κοιτιόμαστε στα μάτια με σταυρωμένα τα χέρια και θα μάθουμε τι ακριβώς σημαίνει ο στίχος και να αδερφέ που φτάσαμε να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη… Αλλά θα είναι αργά…
Βλέπετε στην Ελλάδα, στο τελευταίο σοβιετικού τύπου καθεστώς στην Ευρώπη, όπως και στα αυθεντικά σοβιετικά καθεστώτα, το επιχειρείν έχει δαιμονοποιηθεί και για μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης είναι συνώνυμο της κομπίνας και της κλοπής.
Αυτό συνέβη λόγω της ιδεολογικής κυριαρχίας της αριστεράς και γιατί το γραφειοκρατικό και διεφθαρμένο κράτος δεν επέτρεψε πολλές υγιείς εναλλακτικές εκδοχές να επιβιώσουν.
2) Το πρώτο θετικό βήμα;
Η εβδομάδα που ξεκινά σήμερα έχει ελπίδες να αποδειχτεί καλύτερη από την προηγούμενη για το ελληνικό χρηματιστήριο.
Στα Κυριακάτικα φύλλα είχαμε την πρώτη ομοβροντία δημοσκοπήσεων για τις οποίες υπάρχουν ήδη ποικίλες ερμηνείες.
Η στήλη πιστεύει πως έχουμε να κάνουμε με την αργή αναζήτηση του εκλογικού σώματος ρεαλιστικών προσανατολισμών εξόδου από την κρίση.
Τα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά αλλά συνιστούν προβληματισμό. Μέχρι τις εκλογές θα έχουμε πολλά σκαμπανεβάσματα, τα οποία η αγορά θα προσπαθήσει να προεξοφλήσει άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά.
Το καλό σενάριο για τη χώρα, άρα και για την αγορά, είναι κυβέρνηση συνεργασίας την επομένη των εκλογών με ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή, η οποία θα προχωρήσει με άλματα τις μεταρρυθμίσεις στον πρώτο της χρόνο, για να μπορεί να δει τα σημάδια της οικονομικής ανάκαμψης από το δεύτερο…
Οι αποκρατικοποιήσεις θα αποτελέσουν το πρώτο κύμα εισροής ιδιωτικών κεφαλαίων στη χώρα, που θα βάλει τη βάση για τη συνέχεια. Βλέπε: Μετοχές σε αναζήτηση στίγματος…
3) Τι σημαίνει για τους μετόχους η μεταφορά έδρας της ΑΡΒΑ
Κύριε Στούπα αληθεύει ότι η εταιρία S&B Industrial Minerals εξετάζει τη μεταφορά της έδρας της στο εξωτερικό; Σημαίνει ότι θα φύγει από το ελληνικό χρηματιστήριο;
Αν ισχύει, τι συμβαίνει με τους κατόχους μετοχών της εν λόγω εταιρίας ,πως τους επηρεάζει;
Αρκεί για έναν υπεύθυνο πολίτη που είναι έξω από τον κόσμο του χρηματιστηρίου μια ματιά στο site της εν λόγω εταιρίας για να καταλάβει το μέγεθός της και τις προοπτικές ανάπτυξης…
Επειδή δεν είναι όλοι οι Έλληνες σαλταδόροι σορτάκηδες.
Η συγκεκριμένη εταιρεία εξορύσσει πρώτες ύλες στη Μήλο και τη Φωκίδα και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Αν οι πωλήσεις μειώνονταν θα έπρεπε να μειώσει και το προσωπικό. Αν οι πωλήσεις αυξηθούν θα χρειαστεί να το αυξήσει. Η μεταφορά της έδρας είναι τυπική διαδικασία και δεν θα έχει συνέπειες για τους μετόχους, ούτε για τους εργαζόμενους.
Αποτελεί όμως αρνητικό μήνυμα για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα. Την ώρα που περιμένουμε οι ξένες επενδύσεις να βοηθήσουν να βγούμε από την κρίση να αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και οι τελευταίες παραγωγικές επιχειρήσεις.
Μια επιχείρηση τεχνολογίας όμως αν αποχωρήσει αργά ή γρήγορα θα μεταφέρει όλες τις δραστηριότητες στο εξωτερικό. Σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους.
Τέλος, οι μέτοχοι κινδυνεύουν από δημόσιες προσφορές τώρα που οι μετοχές βρίσκονται στα χαμηλά. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Σε παρακολουθώ και σε διαβάζω εδώ και χρόνια, αλλά σπάνια παρεμβαίνω. Ένα από τα θέματα των συζητήσεων στη στήλη σου ήταν και η αγορά ομολόγων εξωτερικού με ορισμό ξένου θεματοφύλακα.
Όμως αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις (όχι σε όλες) ορίζεται και λειτουργεί ως θεματοφύλακας το ελληνικό υποκατάστημα ή η ελληνική θυγατρική του όποιου ξένου οίκου.
Το ερώτημα λοιπόν είναι πόσο ασφαλείς είναι τέτοιου είδους λύσεις και πως θα μπορούσαν να προφυλάξουν τον κάτοχο των ομολόγων από έναν αυριανό ενδεχόμενο αναγκαστικό νόμο με βάση τον οποίο όλα τα διεθνή ομόλογα που φυλάσσονται στην Ελλάδα, θα πληρωθούν στους δικαιούχους στο τότε εγχώριο νόμισμα ανεξαρτήτως του νομίσματος έκδοσής τους.
Ευχαριστώ και καλή συνέχεια στη δημιουργική δουλειά σου. Χαιρόμαστε να σε διαβάζουμε.
Γιώργος Χατζιδάκης
Με απλά λόγια όταν μια Κογκολέζικη τράπεζα ανοίγει υποκατάστημα στην Ελλάδα, αυτό λειτουργεί με βάση την ελληνική νομοθεσία την οποία επιβλέπει η Τράπεζα της Ελλάδας, όχι με ό,τι ισχύει στο Κογκό. Τις καταθέσεις ή επενδύσεις σε αυτό δεν τις εγγυάται η Κεντρική Τράπεζα του Κογκό, αλλά της Ελλάδας. Αν ο Κογκολέζος έρθει εδώ μπορεί να αποσύρει τα αξιόγραφά του και να τα κάνει ό,τι θέλει. Εκτός αν το Κογκό υπογράψει διακρατική συμφωνία με το ελληνικό κράτος που να προβλέπει το αντίθετο. Αυτό όμως δεν θα γίνει ποτέ, γιατί αν η Ελλάδα δεν εγγυηθεί τα αξιόγραφα ενός ξένου υπηκόου στην επικράτειά της, κανένας ξένος δεν θα διατηρήσει αξιόγραφα εντός αυτής. Οι χώρες προσπαθούν προσελκύσουν ξένες επενδύσεις όχι να διώξουν… Το ίδιο ισχύει για τη Γαλλία, τη Γερμανία κλπ. Πόσο μάλλον που έχουν κατά κανόνα και σοβαρές κυβερνήσεις και όχι «μπολσεβίκικης» έμπνευσης κόμματα που απειλούν με κρατικοποιήσεις, με διψήφια ποσοστά.
Προσωπικά δεν βλέπω οι εκλογές να ανατρέπουν τα όσα έχει δρομολογήσει η νέα δανειακή συμφωνία.