ΣΚΟΠΙΑ- ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Τα πανηγύρια, οι αθλιότητες στη Βουλή και η πραγματικότητα

 

Η τελική αποτίμηση στο Σκοπιανό δεν θα γραφτεί ούτε από τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, ούτε από τα μπράβο ΕΕ, ΝΑΤΟ,  ούτε από τον φασιστερό Μπαρμπαρούση, ούτε τις γελοιότητες στη Βουλή με τις κορώνες ανίδεων(;) βουλευτών που παπαγαλίζουν ό,τι τους πούνε τα κόμματά τους για να συνεχίσουν να παίρνουν …τα μισθά τους, ούτε φυσικά από τα συλλαλητήρια κατά της συμφωνίας.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην πραγματικότητα (σ.σ. ανάλυση από την εφημερίδα “το Ποντίκι”)

1. Στη συμφωνία αναγνωρίζεται από την πλευρά της Ελλάδας ο πυρήνας του αλυτρωτισμού, ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν και το πραγματικό εμπόδιο για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ: η μακεδονική γλώσσα και εθνότητα.

Με το νέο της όνομα (Βόρεια Μακεδονία) η ΠΓΔΜ θα εξακολουθεί να είναι μια χώρα η οποία κατοικείται από Μακεδόνες, οι οποίοι μιλούν μακεδονικά και ενδεχομένως θα εξακολουθούν να νιώθουν ότι οφείλουν στην ιστορία τους να κερδίσουν τα εδάφη που «έχασαν» λόγω ιστορικών συγκυριών. Δεν θα είναι ιστορικά πρωτοφανές αν οι πόθοι για εθνική ολοκλήρωση των Βορειομακεδόνων αξιοποιηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον από άλλους μεγάλους παίκτες. Εκτός αν η ελληνική κυβέρνηση αισθάνεται ότι το ΝΑΤΟ είναι αξιόπιστος εγγυητής της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή.

Με άλλα λόγια, η επιτυχία Τσίπρα – Κοτζιά μειώνεται σε έναν βαθμό από την αναγνώριση της μακεδονικής (όχι σλαβομακεδονικής) ταυτότητας και γλώσσας της Βόρειας Μακεδονίας.

2. Η συμφωνία με την υπογραφή της, την ερχόμενη Κυριακή (και πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας κυρώσεων, η οποία προβλέπεται πολύμηνη), παρά τα όσα αντίθετα υποστηρίζουν οι κύριοι Τσίπρας, Κοτζιάς και λοιποί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, παράγει στην πράξη έννομα διεθνή αποτελέσματα. Αυτά τα αποτελέσματα ισχύουν ακόμη και αν η διαδικασία μέχρι την τελική κύρωση δεν ολοκληρωθεί.

Το προφανές έννομο αποτέλεσμα είναι η δρομολόγηση της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ ώστε να ικανοποιηθεί και ο στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ. Στην ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι έχει ληφθεί μέριμνα ώστε, αν η πλευρά της ΠΓΔΜ υπαναχωρήσει και δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της, να αναστραφεί και η ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Αντίθετη άποψη διατυπώνουν έμπειροι διπλωμάτες, οι οποίοι γνωρίζουν και ασχολούνται με την πρακτική της Συμμαχίας πολλά χρόνια, ίσως περισσότερα από όσα έχει διατρέξει ο Ν. Κοτζιάς ξεκινώντας ως εμπειρογνώμονας του ΥΠΕΞ και αξιόλογος σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με την εκτίμηση των διπλωματών, η διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ, από τη στιγμή που θα δρομολογηθεί ως αποτέλεσμα της υπογραφής της συμφωνίας που αναμένεται την ερχόμενη Κυριακή, δεν είναι δυνατόν στην πράξη να αναστραφεί. Όποια ελληνική κυβέρνηση το επιχειρήσει θα συντριβεί επάνω στην αμερικανική πραγματικότητα.

Επικίνδυνες σκιές

Πέραν των όσων πιο πάνω αναφέραμε, που περιγράφουν μια πραγματικότητα η οποία υπονομεύει το μέγεθος της επιτυχίας που θέλει να πιστωθεί η κυβέρνηση, η όλη μέχρι τώρα διαδικασία διαπραγμάτευσης και τα διαφαινόμενα στάδια υλοποίησης της συμφωνίας φαίνεται να δημιουργούν σοβαρά εσωτερικά (πολιτικά) προβλήματα, τα οποία δεν δικαιολογούνται από μια τόσο… μεγάλη επιτυχία.

● Δεδομένης της αρνητικής τοποθέτησης του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛΛ), η κυβέρνηση υπογράφει την ερχόμενη Κυριακή μια συμφωνία η οποία δεσμεύει τη χώρα χωρίς να έχει την απαραίτητη πλειοψηφία.

● Δεδομένης, επίσης, της αρνητικής τοποθέτησης επί της συμφωνίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η υπόθεση των Σκοπίων (ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής) θα εξακολουθήσει να αποτελεί ζήτημα έντονης εσωτερικής αντιπαράθεσης.

Συνοψίζοντας, αυτό που μπορεί να αντιληφθεί κάποιος καλοπροαίρετος παρατηρητής των εξελίξεων είναι οι επικίνδυνες σκιές που θαμπώνουν ήδη τη μεγαλοπρέπεια του μεγάλου σκακιστή και του μάγου των πρωτοβουλιών υπουργού Εξωτερικών. Ας ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτές τις σκιές, καθώς, απ’ ό,τι φαίνεται, θα βαρύνουν για πολύ καιρό την εσωτερική πολιτική πραγματικότητα:

1. Υποτίμηση των κοινοβουλευτικών πρακτικών (υπογραφή μιας διεθνούς συμφωνίας, η οποία έχει με την υπογραφή της έννομα αποτελέσματα χωρίς τη δεδηλωμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία). Αυτό εκ των πραγμάτων σημαίνει ότι η λύση που ισχυρίζεται πως πέτυχε η κυβέρνηση μετατρέπεται σε μείζον εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα.

2. Η αδυναμία των κομμάτων εξουσίας να συμφωνήσουν στα ελάχιστα για ένα ζήτημα μείζονος – όπως έχει εξελιχθεί – σημασίας εξωτερικής πολιτικής προδικάζει τη διαιώνιση του προβλήματος και την εξάντληση του ισχνού – έτσι κι αλλιώς – διπλωματικού και πολιτικού κεφαλαίου της χώρας.

Επίλογος: Αν για κάτι μπορούν δικαίως να υπερηφανεύονται οι Τσίπρας και Κοτζιάς, είναι ότι κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη δουλειά της επέκτασης του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια. Πιστεύουν προφανώς ότι αυτό διασφαλίζει τα ελληνικά συμφέροντα και, ως μεγάλος σκακιστής ο ένας και μάγος της διπλωματίας των πρωτοβουλιών ο άλλος, θα μας πείσουν…

Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΚΕ (Ριζοσπάστης Σαββάτου, 16 Ιουνίου 2018)

 

  • Κυβέρνηση και ΝΔ, που εμφανίζονται να διαφωνούν στο ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, είναι στην ίδια γραμμή του «γιες μεν» απέναντι στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΣΕΒ, την εγχώρια και ξένη πλουτοκρατία. Γι’ αυτό αναζητούν τις όποιες διαφοροποιήσεις σε τριτεύοντα και δευτερεύοντα, σε κινήσεις εντυπωσιασμού, φτηνές και ευκαιριακές.
  • Η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ δεν μπορεί να εξασφαλίσει λύση προς όφελος των δύο λαών, συνολικά των λαών της περιοχής. Είναι «συστατική επιστολή» για την ένταξη της ΠΓΔΜ στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΝΑΤΟ – ΕΕ, που αποτελούν παράγοντες ανασφάλειας και αλλαγής συνόρων, υποδαύλισης των εθνικισμών και των αλυτρωτισμών.
  • Ταυτόχρονα, η συμφωνία έχει το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, αναγνωρίζοντας «μακεδονική» γλώσσα και εθνικότητα του «Μακεδόνα» πολίτη.