MONEY TALKS

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ…

 

Είναι νόμος – και μάλιστα κατ’ εξοχήν ελληνικός – κάθε φορά που το “νέο” καταλαμβάνει τη θέση του “παλαιού”, να θέλει να το…κατασπαράξει. Να το αφανίσει…

 

…Του “νόμου” αυτού, δεν μπορεί να αποτελέσουν φυσικά εξαίρεση οι τράπεζες. Όλα μαύρα και άραχλα τα έκαναν και τα άφησαν οι παλιοί, όλα καλά και ωραία τα κάνουν οι νέοι…

 

…Η ιστορία είναι αυτή που θα δικαιώσει ή θα καταδικάσει τελικά τα στελέχη που είχαν και έχουν την ευθύνη στις πλάτες τους για την πορεία του τραπεζικού συστήματος. Γιατί αν περιμένετε να βγάλετε άκρη σήμερα, με τις εξεταστικές επιτροπές, τα πορίσματα, τις κρίσεις και τις επικρίσεις, απλώς, χάνετε το χρόνο σας…

 

…Και όχι μόνο αυτό. Αλλά παίζετε και στο παιχνίδι εκείνων, που με το αζημίωτο, υποστηρίζουν ή καταδικάζουν το “παλαιό σύστημα”…

 

Ποιοί είναι όμως οι αντίπαλοι “παίκτες”;

 

…Αυτοί που θέλουν ντε και καλά την καταδίκη του παλαιού συστήματος είναι…

 

1.  Κάποιοι εμμονικοί ξένοι, με πολύ όντως χρήμα, που μισούν θανάσιμα τους παλιούς τραπεζίτες και θέλουν να τους εξοντώσουν, καθώς οι ίδιοι  τώρα στήνουν το δικό τους…τσαρδάκι στο σύστημα και δεν θέλουν ούτε ίχνος του παρελθόντος στα πόδια τους…Είναι αυτοί που θα ήταν ευτυχείς, αν στην ηγεσία και την διοικητική πυραμίδα των ελληνικών τραπεζών, δεν υπήρχε ούτε ένα ελληνικό όνομα!

 

…Είναι επίσης κάποιοι ανόητοι πολιτικοί,  που θεωρούν πως έτσι  και καθίσουν στο σκαμνί τον Α ή τον Β τραπεζίτη, θα δικαιωθούν στα όσα λένε για τη διαπλοκή και θα πάρουν ψήφους από τους αγανακτισμένους πολίτες  που στενάζουν,  ακούγοντας τα …κουδουνίσματα των τηλεφώνων με τις κλήσεις των εισπρακτικών εταιρειών…

 

…Όσο και αν φαίνεται υπερβολή, μεγάλη χαρά κάνουν, σε κάθε αναφορά κατά τραπεζιτών, κορυφαίοι πολιτικοί στην ΕΕ και στην Κομισιόν, που ταυτίζουν τραπεζίτες και μεγάλους έλληνες επιχειρηματίες με τους …ολιγάρχες στη Ρωσία…

 

Αυτοί τώρα που υπερασπίζονται, λίγο ή …μέχρις θανάτου,  το παλαιό σύστημα, είναι:

 

Α. Οι έχοντες παρακολουθήσει και εκτιμήσει την τεράστια πρόοδο (προ PSI), επέκταση και κερδοφορία των ελληνικών τραπεζών και που χωρίς παρωπίδες, διακρίνουν τα ουκ ολίγα μεμπτά του “συστήματος”, χωρίς όμως να βλέπουν το δένδρο και να χάνουν το δάσος…

 

 Β. Κάποιοι υπερδανεισμένοι, υπερ-ευνοημένοι επιχειρηματίες, που πήραν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ  δάνεια και τώρα …πτωχεύουν τις επιχειρήσεις και αφήνουν τα χρέη στο έλεος των «διαγραφών» και των προβλέψεων.

 

Γ. Παπαγάλοι και μπακαλόγατοι των ΜΜΕ, που έτυχαν της χορηγίας τεράστιων ποσών, όπως πεντακάθαρα φαίνεται  στις επίσημες πλέον αναρτήσεις των τραπεζών για τη διαφημιστική τους δαπάνη. Εκατοσταριές, διακοσαριές και τρακοσαριές χιλιάδες ευρώ,  μέχρι και εκατομμύριο (!), για να διαφημίζουν τι οι τράπεζες; Την κακομοιριά και τη μιζέρια τους; Και η πλάκα είναι ότι μεγάλο μέρος αυτών των ποσών, δόθηκαν με μαιμού επισκεψιμότητες και αναγνωσιμότητες (ας είναι καλά το Google και η …Μαλαισία) μέσων ενημέρωσης, τα οποία ήταν ή είναι στα πρόθυρα του λουκέτου και χρωστάνε στους εργαζόμενους από 3-13 μισθούς!

 

Παλαιό ή καινούργιο λοιπόν;

 

…Μη βιαστείτε να απαντήσετε…

 

Ο bankieris