Θεωρίες συνομωσίας πάνω από την Wall Street- Τα 4 συν 1 περίεργα σημάδια

 

Αποτέλεσμα εικόνας για wall street

Όσο κι αν οι Αμερικάνοι αρέσκονται σε θεωρίες συνομωσίας, εντούτοις όταν πρόκειται για την Wall Street οφείλουν να είναι-και είναι-ιδιαιτέρως σοβαροί, δεδομένου πως εκεί κάθε λεπτό που περνά  διακυβεύεται το μέλλον τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Όταν όμως ακόμα και η επικεφαλής της FED Τζάνετ Γέλεν δεν διστάζει να χαρακτηρίζει τον χαμηλό πληθωρισμό των ΗΠΑ, ως «μυστήριο», αν μη τι άλλο κάνει πολλούς να προβληματίζονται, πόσο μάλλον τους «σοφιστικέ» διαχειριστές κεφαλαίων που εδώ και καιρό εντοπίζουν περίεργα σήματα που δεν συνάδουν με την επιμονή του Dow Jones, του S&P και του Nasdag να διατηρούνται με ιδιαίτερη άνεση στα ιστορικά υψηλά τους.

Πιο συγκεκριμένα στις αρχές της εβδομάδας η Τζ. Γέλεν επανέλαβε πως η FED δεν κατανοεί απόλυτα τις αιτίες που ο πληθωρισμός στην απέναντι πλευρά του ωκεανού αποκλίνει από τον στόχο του 2% και διαμορφώνεται σε χαμηλότερα επίπεδα, ρίχνοντας έτσι «νερό στον μύλο» των συνομωσιολόγων.

Ποια είναι όμως τα περίεργα φαινόμενα που κάνουν τους fund managers και τους αναλυτές να αναρωτιούνται αν κρύβεται κάτι πίσω από το φούσκωμα των τιμών και κυρίως που αποσκοπεί αυτό το αθέατο market making, αν βέβαια πρόκειται για κάτι τέτοιο.

Η απόκλιση της καμπύλης

Σύμφωνα με έγκυρους επενδυτικούς κύκλους, η καμπύλη αποδόσεων των Αμερικάνικων ομολόγων παρουσιάζει μια εξίσου περίεργη απόκλιση με αυτή του πληθωρισμού, αν την δει κανείς σε αντιδιαστολή με τις τιμές της Wall Street. Αναλυτικότερα η απόδοση του 10ετους bond αυτή την ώρα διαμορφώνεται στο 2,3% (περίπου) παρουσιάζοντας παράλληλα πτωτική τάση, ενώ το φυσιολογικό (σε σύγκριση με τις μετοχές) θα ήταν να βρίσκεται στα επίπεδα του 2,7%. Πρόκειται για μια διαφορά της τάξεως της μισής μονάδας (περίπου) που μόνο αμελητέα δεν είναι συγκριτικά με το ρίσκο που πάντα εγκυμονεί όταν τα χρηματιστήρια βρίσκονται στα υψηλά τους. Και τούτο μάλιστα συμβαίνει σε μια χρονική συγκυρία όπου πραγματοποιείται κατοχύρωση κερδών, άρα σημαντικές ρευστοποιήσεις.

Το «ευρωδόλαρο»

Επιπρόσθετα η συμπεριφορά του δολαρίου έναντι του ευρώ έρχεται να συμβάλει στον προβληματισμό όσων τουλάχιστον θέλουν να βλέπουν από αυτή την οπτική γωνία το παρασκήνιο στην «Μέκκα» των επενδυτών. Το «πράσινο» νόμισμα διαμορφώνεται στην περιοχή του 1,18 ενώ θα έπρεπε να είναι σαφώς ισχυρότερο και στην περιοχή του 1,05 έναντι του ευρώ, βάση της λογικής των traders. Αν στα δυο παραπάνω δεδομένα προσθέσουμε πως ο VIX (Volatility Index)-ή αλλιώς ο δείκτης μεταβλητότητας που το φυσιολογικό θα ήταν να συμπεριφέρεται αρκετά πιο νευρικά-μόνο ανησυχία δεν μαρτυρά, τότε έχουμε όντως τρία εξαιρετικά περίεργα δεδομένα.

Ο DAX

Τέλος ένα ακόμα στοιχείο που δεν περνά απαρατήρητο έρχεται από το Γερμανικό Χρηματιστήριο και αφορά την επίσης «χαλαρή» εικόνα που παρουσιάζει σε σχέση με το πολιτικό σκηνικό του leader της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η Γερμάνια βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση ακυβερνησίας που ενδέχεται να παραταθεί μέχρι το επόμενο Πάσχα, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την παγκόσμια οικονομία και κατ’ επέκταση για τα χρηματιστήρια, με την σημείωση πως ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων δεν αφήνει πολλά περιθώρια ώστε να υπάρξει ισχυρή κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά και ο DAX ακλουθώντας τον D.J. παρουσιάζει σταθερή συμπεριφορά και μόνο μικρού βεληνεκούς αναταράξεις.

Στρουθοκαμηλισμός…

Τι συμβαίνει λοιπόν και τι μπορούν να περιμένουν οι επενδυτές από τον καινούριο χρόνο. Πρόκειται πράγματι για μια περίπτωση «στρουθοκαμηλισμού» από την πλευρά των μεγάλων χαρτοφυλακίων που αργά ή γρήγορα θα «σκάσει» με οδυνηρά επακόλουθα και άρα  όντως υπάρχει ένα είδος χρηματιστηριακής συνομωσίας…  Όπως εκείνη που οδήγησε στην φούσκα των στεγαστικών δανείων που όλοι οι διαχειριστές έβλεπαν να διογκώνεται, όμως έπρεπε να κάνουν πως δεν υπάρχει προκειμένου να διατηρήσουν τους πελάτες τους «ζεστούς» μια και εκείνη την περίοδο είχαν εθιστεί στις μεγάλες αποδόσεις.

Ένας πάντως εκ των πλέων σοβαρών χρηματιστών της «Σοφοκλέους» συνηθίζει να λέει πως τα δυο «θανάσιμα αμαρτήματα» των αγορών είναι η πλεονεξία και ο φόβος… Το πρώτο ενδεχομένως να  μας απασχολήσει κάποια στιγμή.

 

Του Αντώνη Τάντουλου – [email protected]